18 maja 2012 r.

Jesteśmy w „królewskim mieście” w Krakowie, lecz w dawnej dzielnicy zamieszkiwanej przez krakowskich Żydów – zwiedzamy Kazimierz.

Wędrówkę zaczynamy od placu przed Synagogą Starą – najstarszą zachowaną synagogą w Polsce i jedną z najstarszych w Europie, dziś Muzeum Historii i Kultury Żydów Krakowskich. Dalej idziemy ulicą Szeroką – ulicą na której powstało centrum miasta żydowskiego. Spotykamy tu zabytkowe bożnice i domy.

Ulicą Szeroką dochodzimy do Synagogi i cmentarza Remu. W synagodze zwiedzamy salę modlitw z bimą (stołem do wykładania i czytania Tory) ogrodzoną kutą żelazną kratą oraz w ścianie wschodniej miejscem ze świętą arką do przechowywania Tory (biblia hebrajska).

Cmentarz jest jednym z najstarszych w Europie i w Polsce (2 połowa XVI w). W czasie II wojny światowej zniszczony przez Niemców, zachowało się jednak wiele nagrobków, których stelle ozdobione są szczególną symboliką hebrajską: znak gwiazdy Dawida lub lwa - to symbol rodu Judy, ręce w geście błogosławieństwa – symbol rodów kapłańskich, wizerunek skręconego węża – symbol lekarzy. W dalszym etapie zwiedzania wchodzimy do synagogi Izaaka, największej i w przeszłości najwspanialej wyposażona z kazimierskich bożnic. Bożnica zawiera liczne elementy sakralne: szafę ołtarzową z ozdobną bramką w kutej żelaznej kracie otaczającej platformę (bimę) ze schodami przed arką, po obu stronach szafy ołtarzowej odtworzone krótkie teksty modlitw, a na ścianie południowej obszerny tekst z Tory.